Geschiedenis

Onderstaande informatie verkregen via Wijkberaad Leyenburg

Het is inmiddels oktober 1986 dat er drie plannen voor de bouw van woningen in de directe omgeving van het ziekenhuis Leyenburg door het college van burgemeester en wethouders wordt voorgelegd aan de raadscommissie voor de Volkshuisvesting.
Het eerste plan is een initiatiefvoorstel van het VVD-raadslid R. van der Laar voor de bouw van 380 woningen. Als reactie hierop komt er een voorstel van één der bewoners uit het gebied Leyenburg Dhr B. de Kievit met een plan voor de bouw van 750 woningen. Tenslotte kwam de gemeentelijke Dienst Stadsontwikkeling/Grondzaken met een bouwplan voor eveneens 380 woningen. In februari 1987 zou de Gemeenteraad een definitief voorstel worden voorgelegd.

Het voorstel van het gemeenteraadslid van der Laar voorziet in de bouw van premiekoop- en huurwoningen. De terrasvormige premiekoopbebouwing zou bestaan uit vier lagen op het grote parkeerterrein in het park naast het ziekenhuis. Voor de huurwoningen, bestemd voor bejaarden, werden twee torens voorgesteld van tien lagen en een rij woningen aan de Leyweg van doorgaans vier lagen en op één plaats tien.

De heer B. de Kievit stelde voor het grote parkeerterrein en de ruimte van het oogziekenhuis te bebouwen met 500 woningen in vier lagen. In deze bebouwing kon een opleidingscentrum voor verpleegkundigen worden ondergebracht. Hij stelt tevens voor woningen in vier tot zes lagen te bouwen aan de Leyweg en woningen in drie tot zes lagen aan de parkzijde van het ziekenhuis, dicht bij het mortuarium. Door de busbaan aan de Escamplaan op te heffen konden ook daar woningen, in twee lagen, worden gebouwd. Dat bracht het totale aantal woningen in dit plan op 750.

Het voorstel van de gemeentelijke Dienst Stadsontwikkeling/grondzaken bevatte een half open bouwblok van vier lagen achter het oogziekenhuis. In dit blok waren drie torens van acht bouwlagen opgenomen. Het geheel zou gecompleteerd worden door drie torentjes van vier en één toren van acht bouwlagen in de open ruimte.
Het geplande complex zou komen te liggen op een gedeelte van het park dat grensde aan de Zuidwoldestraat en op een deel van het grote parkeerterrein. Wat uiteindelijk over zou blijven van het parkeerterrein zou bij het park worden toegevoegd. Het plan zou in totaal 380 woningen omvatten.

In deze plannen was er rekening mee gehouden dat er dicht bij het ziekenhuis nieuwe parkeerplaatsen ingericht moesten worden. Bovendien werd er rekening mee gehouden met de voorgenomen verhuizing van het oogziekenhuis naar het hoofdgebouw van Leyenburg. In het vrijgekomen oogziekenhuis zou men dan de regionale opleiding voor verpleegkundigen kunnen onderbrengen.
Vandaag de dag kunnen wij constateren dat ook deze drie plannen het niet gehaald hebben.

Het is inmiddels januari1991 als Burgemeester en Wethouders de gemeenteraad voorstellen 160 eengezinswoningen te bouwen in het Florence Nightingale Park, naast het Ziekenhuis Leyenburg. Het bouwplan paste in het streven van het gemeentebestuur om meer huizen in de marktsector te bouwen. Naar verwachting van zouden de kopers van de nieuwbouw goedkopere woningen achterlaten die benut konden worden voor de lagere inkomensgroepen.

De gelegenheidscombinatie van HABO en Wilma Bouw die het plan had opgesteld, verwachte dat 90 procent van de nieuwbouw aan Hagenaars konden worden verkocht. Het College van B en W onderschreef deze verwachting.

Het plan betrof 72 twee-onder-één-kapwoningen, 28 herenhuizen rond een vijver en 60 woningen in een rij; 42 daarvan worden tussenwoningen en 18 hoekwoningen.
De toekomstige bewoners parkeren zoveel mogelijk op eigen terrein. Met uitzondering van de tussenwoningen hebben alle huizen een eigen garage of carport.
De prijzen van de huizen konden variëren van € 113.500,- tot € 192.856,-
De plannen voor het Florence Nightingale kennen een lange geschiedenis. In oktober 1987 nam de gemeenteraad een initiatiefvoorstel van het raadslid van der Laar aan voor woningbouw in de omgeving van het Ziekenhuis Leyenburg.

Het Bouwfonds Nederlandse Gemeenten en het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds zetten het besluit om in een plan voor 190 appartementen met hoge huren in twee toren van ruim 20 verdiepingen. Het plan leed echter schipbreuk door de verwachte geringe belangstelling voor dit type woningen, de hoge bouw en grondkosten en de stijgende rente. Rond de jaarwisseling 1989-1990 werd de planontwikkeling gestaakt.

In de loop van 1990 besloot het gemeentebestuur om meer bouwplannen voor de marktsector te gaan maken. Door zulke nieuwbouw; bedoeld voor Hagenaars met hogere inkomens, zouden naar verwachting goedkopere woningen vrij komen voor mensen met lagere inkomens. In het kader van dat raadsbesluit werd de locatie Florence Nightingale Park opnieuw beoordeeld. Belangrijk uitgangspunt was dat de opbrengst uit de grond een positief saldo moest opleveren.
HABO en Wilma ontwikkelden daarop een plan voor de bouw van 160 eengezinswoningen.
In de loop van 1991 wordt besloten dat de bouw doorgang kan vinden: 158 dure woningen in het Florence Nightingale Park. Ondanks alle bezwaren van de welstandscommissie en de bezwaren van de bewoners van de wijk Leyenburg.

De bovenstaande foto laat een eerste presentatie van de wijk te zien zoals deze oorspronkelijk was bedacht. De loopbrug door de circel is niet gerealiseerd, en ook zijn de twee huizen rechts aan Constance Gelderblomlaan niet gerealiseerd evenals de twee rechtsboven en het rijtje van 6 stuks aan de onderkant.